Элдэв чамин аархал надад зохихгүй
Өнгө тансаг орчлонгийн нүдийг онилохыг хүсээгүй
Өнө эртнийн бодолт хуучинсаг бүсгүйг өршөө
Ялгуун саран намайг холоос ажиглаж хонодог
Ятгын эгшгэнд сэтгэл тайтгарч хөдөөгөөн боддог
Бүүр түүрхэн амьдрал аргалын утаандаа дасчихсан
Бүдэгхэн нэгэн гэрлийг чи битгий олзуурах аа
Тэр чинь
Саалийн үнэртэй ээнэгшчихсэн зэл дагасан тавилан
Салхин зүсэж хурдалдаг дэлт морины эзэн
Борог өвсөн талаасаа шүлэг түүсэн заяа
Бор гэрийнхээ хаяаг ерөөлөөр түшсэн учрал аа
Эрхэмсэг залуу минь эргэж бүү хар
Эндээсээ яг одоо зүгээ таниж алха
Ямба эрхэм байдалд дасаж даанч чадахгүй
Ядмагхан зант намайгаа амар байлгаж хайрлаа.
Д. Оюундэлгэр