Үлгэр өөрөөрөө төгсдөг шиг
Би өөрөөрөө л зовъё
Үлдэх цэг мэт ганцаараа торойгоод
Өөрийнхөөрөө л би элэгдэж амьдръя
Намайг орхи
Зүүдэнд минь ч чи битгий ир
Зүгээр л намайг зөнгөөр минь орхи
Эрх чөлөө мэт цалгих гуниг,гомдлынхоо нууранд
Энгэр норгон унах нулимсаа живүүлье
Намайг орхи
Сарны гэрэлд чамайгаа захичихаад
Салхи эргэх зайгүй өөрлүүгээ л би уусъя
Эрхи мэт битүү гогцоорч нэг нэгээр эргэхдээ би
Элэгдэх мэт сэтгэлээрээ чиний нэрийг тарнидъя
Намайг орхи
Задрах шиг давалгаасан сэтгэлээ
Зүсрэх бороонд цацан асгачихаад
Зүггүй одох чиний тавиланг сэвтээлгүй
Зүгээр л хайр цацсан нэгэн цэцэг болж үлдъе
Хөх- Эгшин яруу найргийн бүлгэм
